در این مرحله باید قابلیت‌ها را از نظر اهمیت استراتژیک ارزیابی کنیم. اگرچه همه قابلیت‌ها برای حفظ عملکرد سازمان ضروری­اند، اما از دیدگاه استراتژیک از اهمیت یکسانی برخوردار نیستند. به عنوان مثال، قابلیت مدیریت شبکه فروش در اپراتورهای مخابراتی را در نظر بگیرید. اگرچه این قابلیت برای تمام اپراتورهای مخابراتی ضروری است، اما اهمیت استراتژیک این قابلیت در یک اپراتور خاص، بسته به آن‌که این اپراتور یک مدل کسب‌‌وکار دسترسی به بازار انبوه را برگزیند که نیازمند مدیریت شبکه وسیعی از فروشندگان است و یا یک بازار هدف حاشیه­ای با استراتژی فروش مستقیم را انتخاب کند، متفاوت است.

بنابراین اهمیت استراتژیک قابلیت‌ها در کسب‌و‌کارهای مختلف، متفاوت است و مستقیماً به مدل کسب‌و‌کار و جهت­گیری استراتژیک شرکت بستگی دارد.

روش‌های مختلفی برای ارزیابی اهمیت استراتژیک قابلیت‌ها وجود دارد. ساده‌ترین راه برای ارزیابی اهمیت استراتژیک هر قابلیت، بررسی ارزیابی ذهنی مدیران ارشد یا اعضای تیم تعیین‌کننده استراتژی‌ها، و سپس کمّی‌سازی و ادغام نتایج است. به­جای این روش، می‌توان رویکرد تحلیلی‌تری را به شرح زیر در نظر گرفت:

1. تمام عناصر استراتژیک (به عنوان مثال، استراتژی‌های) سازمان را فهرست کنید و در صورت لزوم به هر عنصر یک وزن اختصاص دهید.
2. نگاشت قابلیت‌ها به عناصر استراتژیک را مشخص کنید و به هر زوج قابلیت-استراتژی یک «امتیاز تأثیر» اختصاص دهید. برای مثال از این طیف استفاده کنید:

• امتیاز صفر= قابلیت مورد نظر هیچ تأثیر قابل توجهی در اجرای استراتژی ندارد.
• امتیاز یک = قابلیت مورد نظر تأثیر قابل توجه، اما غیرمستقیمی بر اجرای استراتژی دارد.
• امتیاز دو = قابلیت مورد نظر تأثیر مستقیمی بر اجرای استراتژی دارد.

3. مجموع وزنی تمام امتیازات تأثیر را برای هر قابلیت محاسبه کنید.
4. این مجموع را در یک محدوده معقول (به عنوان مثال، 0 تا 4) نرمال‌سازی کنید.
5. نتایج را در یک نقشه حرارتی نشان دهید.

در نمودار زیر یک مثال ساده از نقشه حرارتی قابلیت‌ها بر اساس سطح اهمیت استراتژیک نمایش داده شده است:

قابلیت‌های قرمزرنگ مهم‌ترین و سبزها کم اهمیت‌ترین قابلیت‌ها را نشان می‌دهند.

گام بعدی: تحلیل چشم‌انداز قابلیت‌های کسب‌وکار

• منبع:

https://www.linkedin.com/pulse/capability-based-planning-7-moves-37-reza-karami/?published=t

ترجمه: یاسمن بیگلری