برنامه‌ریزی قابلیت‌مبنا (CBP)، فرآیند برنامه‌ریزی تغییر کسبوکار از منظر قابلیت‌های کسبوکار است. هر قابلیت کسبوکار (BC) مجموعه‌ای از افراد، فرآیندها و فناوری مورد نیاز برای اجرای یک کارکرد کسبوکار است. مدیریت منابع انسانی، مدیریت تدارکات، مدیریت توسعه محصول مثال‌هایی از قابلیت‌های کسب‌و‌کارند.
هر کسبوکاری برای انجام ماموریت و استراتژی‌های خود به مجموعه‌ای از قابلیت‌های کسبوکاری نیاز دارد. از سوی دیگر، از آن‌جا که هر فرد، فرآیند یا مولفه فناوری در یک سازمان، در یک قابلیت قرار دارد، مجموعه کاملی از قابلیت‌ها یک افراز (Partition) سطح بالا از سازمان را فراهم می‌کند. مدل‌سازی قابلیت‌های کسب‌کار توسط نقشه‌های قابلیت کسبوکار (CapMap) ، روشی مناسب برای ارائه یک نمای تک‌صفحه‌ای از کسبوکار است.
رویکردهای کلاسیک برای برنامه‌ریزی تغییر کسبوکار، با تعریف اقدامات در چندین جریان موازی (پروژه‌ها و برنامه‌ها) برای بازطراحی ساختار سازمانی، بهبود فرآیندهای کسبوکار و توسعه پشتیبانی فناوری اطلاعات از خدمات کسبوکار، بر جنبه‌های مختلف تغییر کسبوکار تمرکز می‌کنند. این اقدامات اغلب به دلیل مشکلاتی مانند تأخیر در اجرای پیش‌نیازها، قابلیت کسبوکاری غیرهمگام، معماری ناقص قابلیت و حجم کاری نامتعادل، قادر به ایجاد تغییر واقعی و مداوم همسو با جهت‌گیری‌های استراتژیک سازمان نیستند. تغییر روش به رویکردی قابلیت‌مبنا برای برنامه‌ریزی تغییر، که به معنای تعیین اهداف کلان و مرحلهای بر حسب قابلیت‌های کسبوکار است، سازمان را قادر می‌سازد تا از همه این مسائل اجتناب کند.
CBP یک رویکرد ساده، شهودی و در عین حال مؤثر برای برنامه‌ریزی تغییر است که:
در ادامه، یک روش 7 مرحلهای ساده و کاربردی برای انجام CBP که تقریبا در هر سازمانی قابل اجراست، معرفی می‌شود.
منبع:
https://www.linkedin.com/pulse/capability-based-planning-7-moves-reza-karami/
ترجمه: یاسمن بیگلری